Atrapoume completamente esta novela de Domingo Villar, editada en Galaxia.

788 páxinas que se len dun tirón pola súa perfecta construción narrativa, amenidade, interesantes personaxes e descricións... 

A novela constrúese en moi breves capítulos  (introducidos por unha palabra coas súas diferentes acepcións) e versa sobre a sorprendente desaparición dunha moza. O seu pai, un prestixoso doutor, solicita o comezo dunha investigación cando comproba que leva días sen dar sinais de vida.

O inspector Leo Caldas emprende unha carreira para averiguar que lle sucedeu á muller, profesora da Escola de Artes e Oficios, para abandoar a vida solitaria, sinxela e tranquila que levaba.

A trama complícase progresivamente, pero dun modo totalmente creíble, e acompañamos os pasos da policía para resolver unha situación que, pouco a pouco, se vai tornando máis sorprendente.

A intriga e o suspense están asegurados ata o final. Encantoume a localización xeográfica da historia, o modo en que imos coñecendo o comportamento dos protagonistas e a variedade de interesantísimos personaxes que pululan pola novela.

Despois de Ollos de auga e A praia dos afogados nesta obra, moi cinematográfica, o inspector Caldas protagoniza de novo a investigación.

Está traducido ó castelá en Ediciones Siruela.

Moi recomendable.