Veño de reler As voces baixas. Novela de recordos, de memoria, das voces caladas e perdidas no tempo...

Mesturando recordos persoais cos da colectividade, Manolo Rivas ofrece anécdotas, visións da familia, dos coñecidos e esencialmente das xentes humildes e correntes que sempre agocharán caladas historias.

Protagonistas da obra son, pois, aquelas voces do recordo, o espacio das casas, da cidade... as travesuras dos nenos, as fotos antigas, os contos perdidos e tamén os rostros desaparecidos xa e esquecidos en calquera lado da memoria persoal.

Moi íntima e chea de amor polas palabras e os libros.

Estupenda. Conmovedora.