Cheguei a este libro de M. Soler, editado en Galaxia, por casualidade tras escoitar unha entrevista radiofónica á súa autora. Chamoume poderosamente a atención un dato que descoñecía totalmente:  a expedición (real) no comezo do s. XIX a América con 22 pequenos orfos que serán utilizados para vacinar masivamente da varíola en América.

A durísima vida nos orfanatos, como eran deixados os rapaces... pareceume unha parte moi dura pero maxistral. Os nenos están a cargo dunha muller, Isabel, nai solteira que rexenta o orfanato, volcándose cos pequenos, e vive co seu fillo.

Historias concretas e persoas duras e tenras. Exemplos de superación persoal (impresionante o neno Ezequiel e o seu afán por mellorar). Nunca época de virulencia da varíola embarcan a uns nenos anónimos a América para erradicala...

Aventura, valentía e sensibilidade aúnanse neste marabilloso libro.